Waarom? En hoe?

Waar doe ik het nog voor? De eer? Het respect? Voor succes? Omdat ik hoop heb dat het beter wordt? Omdat ik hun niet wil laten winnen? Omdat ik niet op wil geven?

Eer is er niet meer te behalen in dit spel.
Hetzelfde geldt voor respect.
Succes is ook al lang niet meer binnen handbereik.
De hoop dat het beter wordt is al tijden geleden vervlogen.
Ze hebben al gewonnen, dat hebben ze altijd al gedaan.
Ja, ja, ik wil opgeven.

Misschien moet ik het wel gewoon doen. Gewoon er een einde aan maken. Of het in ieder geval proberen. Ik kan kijken hoe mijn lichaam reageert op 50 asperientjes. Ik kan hierbij nog een lading vetverbranders en andere willekeurige dingen bij gooien. Nee, inderdaad. Het zijn niet echt de basispilletjes waarmee over het algemeen zelfmoord wordt gepleegd. Succes zullen ze wellicht ook niet hebben. Maar toch... ik kan het proberen. Roeien met de spanen die je hebt, niet waar? Aan het het goede spul, de pijnstillers en slaapmiddelen waarmee je jezelf van een hartaanval kunt verzekeren, kan een 16 jarig meisje zonder bijzondere aandoeningen niet komen. Veel anders spul heb ik dus niet.
Waarmee zou het nog meer kunnen? Springen? Nee, er is kans dat ik het overleef. Kans dat ik het overleef en mijn gezicht en de rest van mijn lichaam voor de rest van mijn leven ruwelijk verminkt is.
Snijden doet te veel pijn, niet? Die kan ik dus ook al wel zo goed als meteen afschrijven. Angsthaas dat ik ben.
Ik zou mijzelf natuurlijk ook kunnen verstikken. Ja, daar voel ik wel wat voor. Maar hoe? Wat is de beste manier? Mijn eerste idee was dat ik een riem om mijn keel kon leggen, veel te strak natuurlijk. Maar kom op zeg, hoe groot is die kans van slagen nou werkelijk? Een plastic zak over mijn hoofd trekken en vastbinden om mijn keel... Het lijkt me pijnlijk, best wel moeilijk, niet erg succesvol en vooral ook verschrikkelijk voor mijn ouders -of wie dan ook- om mij zo te moeten vinden. Je dochter dood aantreffen is al erg genoeg. Je dochter dood aantreffen met een plastic zak over haar hoofd is minstens 20 maal erger. Nee, dat wil ik ze niet aan doen.

Ach wat, ik brainstorm vannacht wel verder ofzo. Misschien dat ik morgen wakker wordt met een geniaal idee of iets dergelijks.