Ik ben een angsthaas. Een rasechte angsthaas zonder enig spoortje van een aanwezige ruggengraat. Elk gevaar en elke confrontatie ga ik uit de weg, al zou ik daar een halfuur voor moeten omfietsen. Al zou het tragische gevolgen opleveren: ik ga alles uit de weg.
Woedend was ik op mijzelf vanmiddag, toen ik mij omdraaide en de andere kant langs fietste. Ik voelde een stekende pijn in mijn borst dat af stande van angst en ben er vandoor gegaan.
Waar ik het over heb? Oh, dat is simpel: ik ben een angsthaas. Oh, dat wist je al? Maar wist je ook al waarom ik een angsthaas ben? Oh... dat was je vraag in de eerste plaats al... Nou, laat ik het maar eens gaan uitleggen dan.
Ik zag haar lopen. Of althans, dat dacht ik. Zeker weten doe ik nog steeds niet, het had net zo goed iemand anders kunnen zijn. Iemand met ook een rode jas en schooltas. Toch stond ik te rillen op mijn benen toen ik dacht dat zij het zou kunnen zijn. Waarom ik bang was weet ik niet eens. Of jawel, dat weet ik wel. Ik was bang voor de confrontatie. Bang dat ze mij zou zien, aanspreken en alles weer goed zou komen. Want hoe erg ik haar en alles ook mis, ik ben doodsbang dat de vriendschap weer gemaakt word. Waarom? You tell me, ik heb geen idee. Natuurlijk zou het kunnen dat ze mij niet aan zou spreken en enkel zou kijken. Ik weet zeker dat ik dan met een stalen gezicht vooruit zou kijken en rustig door zou fietsen, terwijl mijn hart mijn ribben kapot probeert te slaan en ik zowat in janken uit barst van angst en de zenuwen. Dat laatste zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen, het zou mij later verteren van schuld. Wat ik ook deed, wat er gebeurde, het eindigde met drama voor mij. En ik was bang, werkelijk doodsbang. Dus ik ben omgekeerd en heb een stukje om gefietst. Gehaat heb ik mijzelf na dat moment. Afschuw voor wat voor zwakkeling ik ben en schuldgevoel tegenover haar. Dit verdient ze niet, dat weet ik dondersgoed, maar toch doe ik het. Stomme trut die ik ook ben. Bijna had ik een rukje aan het stuur gegeven zodat ik naar links uit zou schieten en onder de auto zou komen die mij net wou inhalen. Bijna reed ik mijzelf even later tegen een muur aan. Dit omdat ik zo ontzettend graag wat pijn in mijn lichaam voelde. Even wat afleiding, iets dat de mist in mijn hoofd doet opklaren en alles helder maakt. Nee, toch maar niet gedaan.
Je snapt het waarschijnlijk niet,waar ik het over heb. Het geeft niet, het is ook niet te snappen. Je hoeft niet te weten wat ik bedoelde met wat je net hebt gelezen. Het doet er niet toe. Niets doet er toe.
Nog steeds haat ik mijzelf.
Zwakkeling. Zwakkeling. Zwakkeling.
Het bonst door mijn hoofd.
Stom. Stom. Stom. Stom. Stom.
Het schreeuwd door mijn gedachten heen.
Ben je nu blij? Ben je blij dat je zo gehandeld hebt?
De mist wordt nog lastiger om doorheen te kijken.
Stom. Stom. Stom. Stom. Stom.
Misschien moet ik overal maar gewoon mee ophouden.
Ja, geef op. Geef op. Zwakkelingen horen op te geven.
Voor eeuwig slapen, zo verleidelijk.
Toe dan, doe het dan. Geef op. Sterf. Doe waarvoor je geboren bent.
Ik wil het weer zo graag, maar weet niet hoe.
Doe wat iedereen van je verlangd. Doe wat het beste is.
Springen? Nee, ik ben bang voor spijt op het allerlaatste moment.
Doe wat ieders leven makkelijk maakt: geef op.
Overdosis? Ik zou niet weten hoe ik aan de medicijnen moet komen.
Je vind wel een manier. Probeer eens wat. Denk er niet bij na.
Bloedverlies door vleeswonden? Nee, te pijnlijk en te weinig kans op succes.
Doe het, doe het, doe het. Maar doe het goed. In één keer goed.
Kun je sterven door uitputting? Want dan ben ik al aardig op weg.
Zorg ervoor dat je het geen tweede keer hoeft te doen. Doe het in één keer goed.
Ik weet niet wat ik moet, of hoe. Ik wil gewoon dat het ophoud.
In één keer goed. Er komt geen tweede kans.
Gewoon weg zijn, dat wil ik.
In één keer goed. Doe het in één keer goed. Verlos jezelf en iedereen van deze hel.
Ik wil weg. Voorgoed.
Verlos jezelf en iedereen van jou.
Nooit meer wakker worden.
Je kunt het wel, je komt wel op een goed idee. Als het maar in één keer goed komt.
Oogjes toe.
Het hoeft niet nu, niet meteen. Neem de tijd, denk er over na.
Weltrusten.
Doe het goed. In één keer.
